Intervju

Radonjić: Golferi tu, a golfa nema

by Vijesti, R.Petrić | 02:04:2017 | 22:48:40

Iako je u svijetu najmasovniji pojedinačni sport, na sportskoj mapi Crne Gore golf faktički ne postoji. Nema pravog terena, niti saveza koji je ukinut zbog neaktivnosti. Malo je poznato, međutim, da u Tivtu već godinu dana postoji klub “Knjaginja Milica” kojim predsjedava Risto-Miško Lučić, a čiji su osnivači još i Slavoljub Šćekić iz Podgorice i Goran Gašo Radonjić iz Bara.
 
“Imamo pet-šest aktivnih članova na primorju  i sedam-osam na sjeveru, okupljamo se na Krimovici na trening terenu od četiri hektara sa desetak rupa. Članske karte se štampaju ovih dana, biće tu šezdesetak većinom počasnih članova, sve dok ne počnu da igraju. Zvanično u Crnoj Gori imamo i tri golferke”, kazao je Radonjić, jedini aktivni igrač iz Bara, grada iz kojeg očekuju tridesetak članova kluba. 
 
U nedostatku pravog terena, crnogorski golferi se dovijaju da svoju strast utole u okruženju, zbog čega su dobro poznati i dobrodošli na golf terenima Posušje, Sarajevo, Beograd, te Žabalj koji će 21. maja ugostiti Drugo državno prvenstvo Crne Gore, sa očekivanih 15 učesnika.
 

Lani, Sarajevo je ušlo u istoriju kao prvi domaćin ovakvog nadmetanja, takođe i Radonjić i Slobodanka Šćekić kao zvanično prvi šampioni Crne Gore u golfu u muškoj i ženskoj konkurenciji. Tim šampionatom čiji je generalni sponzor bila kompanija “Luštica”, ujedno su obilježeni i decenija obnove nezavisnosti i 110 godina otkako je knjaginja Milica dovela golf na Cetinje. Generalni sponzor bila je “Luštica Development”, koja u okviru kompleksa Luštica Bay u Tivtu gradi prvi profesionalni šampionski golf teren sa 18 rupa u Crnoj Gori.
 
Sagovornik “Vijesti” je u svijet golfa ušao 2010. i kako kaže, dok golf vani ima svoje mjesto i na polju turizma, šou-biznisa, i sporta i zabave, kod nas je i dalje egzotika u punom smislu riječi. Širom planete igra ga preko 60 miliona ljudi, više nego tenis, a kada su objavljeni rezultati istraživanja da golferi najduže žive, “to je bilo dovoljno da svi krenu”. Turska sada ima 20 terena i gradi još tri, jer su im golferi glavni gosti u martu, aprilu, maju i junu, a “čak i Amerikanci dolaze u Tursku da igraju, iako samo oko Čikaga  ima 365 terena”.
 
“Iz Engleske leti 60 aviona nedjeljno u Alikante istim povodom, kompletna Sjeverna Evropa ide u Tursku ili na Tenerife da igra golf. On je sjajan mamac za klijentelu koja putuje i van sezone jul-avgust, ali da bi Crna Gora postala golf destinacija, samo jedan teren ne bi značio ništa, moralo bi ih biti najmanje tri-četiri, da bi ih golferi mijenjali. Na istočnoj jadranskoj obali danas nema nijednog golf terena od Krfa do Savudrije na krajnjem sjeveru Hrvatske. Crnogorski golferi i dalje čekaju prvi teren ovdje”, kazao je Radonjić.
 

Na pitanje otkud ova pasija, kad je poznat po velikim sportskim ljubavima - košarci koju je igrao u “Mornaru”, i tenisu, Radonjić u šali odgovara da “čovjek što je stariji bira manju lopticu”.
 
Za golf kaže da je zahtjevan i fizički i psihički, jer igrač “mora da je čist u glavi”, a tokom partije se pređe više od sedam kilometara, pa ga i opisuje kao uživanje nakon kojeg je čovjek “potpuno resetovan“.
 
“Prosječna površina pravog golf terena je oko 90 hektara i ima 18 rupa, može i devet. U partiji koja traje oko pet sati, ima do 120 udaraca, majstorima je dovoljno i 65 do 72. Prilikom udarca rade 53 mišića i svi moraju da su sinhronizovani, ne smije se napraviti nijedan suvišan potez, jer do 50 metara igraš na osjećaj. Razdaljine između rupa su od 100 do 550 metara, loptice kod profesionalaca lete i po 300 metara”, navodi Radonjić.
 
On je kazao da je golf izmišljen u 15. vijeku na livadama Škotske, “rodna kuća” mu je čuveni univerzitet Sent Endrjus. Ima 1.400 pravila, mahom istih do danas, sem onih koja se tiču ubrzavanja igre. Za dozvolu za igru u Evropi treba znati stotinjak najvažnijih, ostala se uče tokom igre.
 
“Kao i svi sportovi nastali na britanskom ostrvu, i golf se temelji na džentlmenstvu. Nije važno kako igrate, to će rijetko ko primijetiti, važno je kako se ponašate. Ovo je jedini sport u kojem ste sami sebi sudija i protivnik jer ne igrate protiv drugog igrača, već protiv terena koji vam svojim zamkama otežava igru”, napominje Radonjić.
 

Što se samog terena tiče, svojevrsni hram golfa je onaj u Augusti u Džordžiji, potpuni vizuelni doživljaj. Tu se održava Masters, najprestižniji turnir u SAD koji je ove godine od 5. do 8. aprila. Kartu za Masters ne možete kupiti, već vas izvlače na lutriji.
 
“Poznat je primjer ljubitelja golfa koji je karte za Masters redovno tražio od 1983. i dobio ih tek 2010. Moj prijatelj golfer iz Kanade Murat Hot, porijeklom iz Crne Gore, sedam godina šalje ovaj zahtjev, sada je izvučen da prisustvuje drugom danu treninga, dakle ne ni samom turniru koji traje četiri  dana”, priča Radonjić.
 
Predrasude da je golf sport elite i bogataša i dalje su jake. Radonjić kaže da se “sve mijenja” prebacivanjem loptice preko Atlantika krajem 19. vijeka, a sredinom prošlog vijeka u SAD golf postaje dostupan širim slojevima društva i za sobom vuče cijelu prateću industriju.
 
“Prve štapove sam dobio od Dragana Lakija Lakovića, a prvi komplet-torbu sa 14 polovnih štapova i lopticama, kupio za 80 eura u Zagrebu. Primjera radi, jedan teniski reket košta minimum 150 eura. Drugi komplet štapova, kojima i sada igram, dobio sam od Barana u Čikagu Emila i Ružda Karastanovića, a dobijao sam i opremu iz Njujorka od naših iseljenika. Mnogo naših ljudi igra golf u Americi i skupimo se ljeti kada dođu i oduševljeno pričamo o najljepšoj igri na svijetu”, zaključio je Radonjić.